بیوسرامیک / سرامیک زیستی
مهرداد داودی؛ سید محمدرضا شکوهیان؛ مهدی باقری روچی؛ مسعود عبداللهی؛ سها برویس؛ مریم هویتطلب؛ محمد پرنیانپور
دوره 14، شماره 2 ، تیر 1399، ، صفحه 81-96
چکیده
شانه به دلیل داشتن درجههای آزادی متعدد، یک مفصل پیچیده در سیستم اسکلتی عضلانی به حساب میآید. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از تئوری سینرجیهای متغیر با زمان، مشخص شود که اعصاب مرکزی برای ایجاد حرکت در شانه چگونه بر پیچیدگیهای کنترلی مساله فائق میآید. در این راستا، تمرینهایی در یک فضای سهبعدی اطراف بدن همراه با حرکت ...
بیشتر
شانه به دلیل داشتن درجههای آزادی متعدد، یک مفصل پیچیده در سیستم اسکلتی عضلانی به حساب میآید. در این مقاله سعی شده است تا با استفاده از تئوری سینرجیهای متغیر با زمان، مشخص شود که اعصاب مرکزی برای ایجاد حرکت در شانه چگونه بر پیچیدگیهای کنترلی مساله فائق میآید. در این راستا، تمرینهایی در یک فضای سهبعدی اطراف بدن همراه با حرکت رفت و برگشتی میلهی منعطف در نرمافزار Anybody مدلسازی شده، سطوح فعالیت 12 عضلهی منتخب در کنار گشتاور آنها حول مفصل به عنوان خروجی ثبت گردیده و نتایج تحت یک ماتریس کلی طبق مفهوم سینرجیهای عملکردی به عنوان ورودی به یک الگوریتم بهینهسازی گرادیان محور جهت تعیین بردارهای سینرجی اعمال شده است. شیفتهای زمانی با روش matching pursuit و ضرایب بزرگی با روش non-negative least square در هر مرحله از حل به دست آمده است. با کمک معیار R2، 5 سینرجی تونیک و 5 سینرجی فازیک انتخاب شده است که توانایی بازسازی 79% از کل دادهها و نیز توانایی بازسازی الگوی فعالیت عضلات مربوط به یک تمرین غیر از تمرینهای اولیه را با دقت 60% دارند. هر یک از سینرجیها همراه با عضلات فعال در آن، در بخشهای مشخصی از فضای فعال بودهاند. عضلهی serratus در اکثر سینرجیها فعال بوده که اهمیت این عضله در انجام تمرینات با میله را نشان میدهد. در سینرجی 1، عضلات اکستنسوری سهسر فعال بوده اما عضلهی فلکسوری-ابداکتوری دوسر در محدودهی سینرجیهای 4 و 5 در فضای بالای سر فعال شده است. شکلگیری ترکیب آگونستیک و آنتاگونستیک بین دو یا چند سینرجی و نیز شکلگیری الگوی همکاری متغیر با زمان بین عضلات در هر سینرجی در طول حرکت از دیگر نتایج این تحقیق است. این تحقیق نشان داده که پیچیدگی محاسباتی یافتن شیفتهای زمانی به دلیل یکسان بودن سرعت در تمام تمرینها و نیز جدا کردن بخشهای تونیک و فازیک به دلیل گشتاور کم وزن دست و میله حول مفصل، نتوانسته درک نورولوژیک جدیدی را ارائه دهد اما به کارگیری سینرجیهای عملکردی برای تحلیلهای دقیقتر موثر بوده است.