نانوبیومتریال
زینب فرشته؛ محمدحسین فتحی؛ رضا مظفرینیا
دوره 6، شماره 3 ، آذر 1391، ، صفحه 177-193
چکیده
هدف از پژوهش حاضر ساخت و مشخصهیابی داربست کامپوزیت پلی ε-کاپرولاکتون/ نانوذرات منیزیم فلوئور آپاتیت (PCL/nMg-FA) با استفاده از روش الکتروریسندگی است. کامپوزیت مورد نظر با استفاده از بهینهسازی پارامترهای فرایند الکتروریسی مانند حلال، غلظت پلیمر و درصد بیوسرامیک موجود در کامپوزیت تهیه شد. نتایج نشان داد که اندازه قطر الیاف با تنظیم ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر ساخت و مشخصهیابی داربست کامپوزیت پلی ε-کاپرولاکتون/ نانوذرات منیزیم فلوئور آپاتیت (PCL/nMg-FA) با استفاده از روش الکتروریسندگی است. کامپوزیت مورد نظر با استفاده از بهینهسازی پارامترهای فرایند الکتروریسی مانند حلال، غلظت پلیمر و درصد بیوسرامیک موجود در کامپوزیت تهیه شد. نتایج نشان داد که اندازه قطر الیاف با تنظیم ویسکوزیته و هدایت الکتریکی محلول، تغییر میکند. نمونههای بهینه شده با استفاده از میکروسکوپ الکترونی عبوری (TEM)، میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM)، پراش پرتو ایکس (XRD)، تحلیل توزیع انرژی پرتو ایکس (EDX) و تحلیل حرارتی وزنسنجی (TGA) بررسی شدند. نتایج بدست آمده از TEMو EDXنشان دادند نانوذرات nMg-FAبه صورت کاملاً همگن درون الیاف پلیمری قرار گرفتهاند. نکته قابل توجه این است که در طی فرایند ساخت از هیچگونه ماده سورفکتانت به عنوان عامل اصلاحساز سطحی استفاده نشد. همچنین نتایج XRDنشان داد که هیچ واکنش شیمیایی بین اجزای کامپوزیت رخ نداده است. از طرفی با افزایش مقدار نانوذرات درون کامپوزیت، استحکام مکانیکی و نیز مقاومت حرارتی داربست افزایش یافت.