بیومکانیک
هادی نیکبخت؛ سیدیوسف احمدی بروغنی؛ وحید اربابی
دوره 16، شماره 2 ، شهریور 1401، ، صفحه 159-166
چکیده
در یک زانوی پرانتزی تعادل بار در دو طرف مفصل زانو به هم خورده و تنش وارده به قسمت داخلی مفصل بیشتر از مقدار آن در مقایسه با یک پای سالم است. این عارضه در بسیاری اوقات پیشرونده بوده و به تدریج منجر به ساییدگی و درد میشود. در این مطالعه مدل اجزای محدود برای دو نمونهی مفصل زانوی سالم و زانوی پرانتزی در حالت ایستاده از روی تصاویر امآرآی ...
بیشتر
در یک زانوی پرانتزی تعادل بار در دو طرف مفصل زانو به هم خورده و تنش وارده به قسمت داخلی مفصل بیشتر از مقدار آن در مقایسه با یک پای سالم است. این عارضه در بسیاری اوقات پیشرونده بوده و به تدریج منجر به ساییدگی و درد میشود. در این مطالعه مدل اجزای محدود برای دو نمونهی مفصل زانوی سالم و زانوی پرانتزی در حالت ایستاده از روی تصاویر امآرآی تولید شده و پس از بارگذاری و حل مساله، وضعیت توزیع تنش در منیسکها و غضروفها برای هر دو حالت به دست آمده است. نتایج به دست آمده، تفاوت در حداکثر تنشها و تفاوت شکل نواحی توزیع تنش را نشان میدهد. همچنین نتایج نشان میدهد که مقادیر حداکثر تنش فونمایسز و نیز فشار تماسی در ناحیهی داخلی زانو برای زانوی پرانتزی مقادیر بسیار بالاتری در مقایسه با پای سالم دارد. در حالت ایستاده حداکثر فشار تماسی در ناحیهی داخلی مفصل، تحت یک بار 400 نیوتنی که بر انتهای بالایی سر استخوان ران وارد شده، به ترتیب برابر با 527/4 و 821/7 مگاپاسکال برای زانوی سالم و پرانتزی به دست آمده است. حداکثر مقادیر تنش فونمایسز در ناحیهی داخلی زانو به ترتیب برابر با 821/2 و 501/6 مگاپاسکال به دست آمده است. با توجه به نتایج و تفاوت در تنشها، نیاز به جراحی برای متعادل کردن تنشها و بارهای دو طرف زانو برای بیمار مبتلا به واروس زانو ضروری است. میزان تصحیح را میتوان علاوه بر بررسی هندسهی مفصل، با مطالعهی تفاوت تنشها در دو طرف مفصل به شیوهی دقیقتری تعیین کرد.